Wpływ środowiska na rozwój społeczeństwa.
Człowiek korzysta z sił i dóbr przyrody albo w formie bezpośredniej, albo po przetworzeniu i przystosowaniu dóbr do swego użytku przy wykorzystaniu sił i procesów przyrody. Odnosi się to zarówno do wytworów przyrody istniejących i powstających w obecnej dobie, jak i powstałych i „zmagazynowanych” przez nią w przeszłości. Równocześnie jednak surowe i niekorzystne dla człowieka warunki przyrodnicze zmuszały go do czynienia wysiłków w celu ułatwienia i polepszenia sobie życia. Były jakby motorem rozwoju człowieka i społeczeństwa ludzkiego. W ciągu wieków człowiek, wzorując się na przyrodzie, doskonalił systematycznie działanie przechodząc okres zbieractwa, myślistwa i rybołówstwa, pasterstwa, uprawy roli, wreszcie cywilizacji technicznej i industrializacji. Wymagało to tworzenia coraz doskonalszych struktur społecznych, wynajdywania i doskonalenia potrzebnych narzędzi, początkowo na podstawie naśladowania wzorów z przyrody, a później wykorzystania ich w rozwiązaniach technicznych.