Dolina Kościeliska.
Dolina Kościeliska rozciąga się na południowy zachód od Zakopanego, od regli do głównego grzbietu Tatr. Jest to druga największa dolina w Tatrach Polskich, a jej długość to 8 kilometrów. Od Doliny Kościeliskiej prowadzi kilka mniejszych odgałęzień, między innymi Dolina Miętusia i Dolina Tomanowa. Podczas zwiedzania można podziwiać wspaniałe jaskinie, potoki z ponorami, wapienne skałki czy wywierzyska.
W Dolinie Kościeliskiej występują przestronne hale. Dwie trzecie doliny to las świerkowy, ozdobiony jasnymi polanami. Dolinę otaczają z obu stron wapienne turnie, a na samym dole widać wejścia do jaskiń. Górna część Doliny Kościeliskiej jest trochę szersza i zamknięta łańcuchem wierchów. Wśród nich wyróżnia się Ciemniak, Smerczyński Wierch, Kamienista, Błyszcza, Ornak i najwyższy szczyt Tatr Zachodnich – Bystra. Ukształtowanie terenu Doliny Pysznej, Tomanowej i Miętusiem zdarza obecność lodowców. Podziwiać można bogatą florę i faunę, w tym cenny fragment pierwotnego lasu urwiskowego. Turnie zdobione są szarotkami, duże przestrzenie porośnięte są jaworzyną. Wiosną Kira Miętusia to dywan z fioletowych krokusów. Na południu doliny wytyczono rezerwat, w którym żyją niedźwiedzie, jelenie, kozice i świstaki. Najlepsza pora na wycieczkę do Doliny Kościeliskiej to godziny południowe.
Dolina Kościeliska jest łatwo dostępna, więc człowiek dotarł do niej bardzo wcześnie. Najstarsze ślady zostawione przez człowieka datowane są na rok 1531. Pierwsze wzmianki o wypasaniu w tym miejscu zwierząt pochodzą z 1615 roku, ale prawdopodobnie zajmowano się tym w dolinie dużo wcześniej. Dolina równie szybko stała się także kolebką górnictwa i hutnictwa.
Na początku XX wieku z szałasu stojącego na Polanie Pysznej stworzono schronisko, które jednak zniszczono podczas wojny. Dzisiaj turyści mogą korzystać ze schroniska wybudowanego na Małej Polance Ornaczańskiej. Na terenie Doliny Kościeliskiej wytyczono mnóstwo pieszych szlaków. Do doliny można dojechać autobusem – przystanek jest na zachodniej stronie Kościeliskiego Potoku. W trakcie wędrówki warto zajrzeć do Bramy Kantaka, czyli górskiego zwężenia. Za bramą rozciąga się Wyżnia Kira Miętusia. Na południowym wschodzie widać Gładkie Upłaziańskie, a po lewej stronie nad lasem leży Kończysta Turnia, skąd prowadzi szlak do Doliny Miętusiej. Po prawej stronie biegnie szlak do Przysłupu Kominiarskiego, Doliny Lejowej i Doliny Chochołowskiej.