Na pustyni, w zależności od siły, wiatr przesuwa, toczy, podrzuca i unosi drobne cząstki skalne. Może niszczyć i budować formy skalne. Deflacja (wywiewanie) doprowadza do powstania rynien i niecek deflacyjnych. Niesiony wiatrem piach żłobi, szlifuje, ściera i poleruje powierzchnie skalne. Proces ten nosi nazwę korazji. Jej efektem są grzyby, okapy skalne, żłobki i bruzdy. Na piaskach bardzo często powstają zmarszczki, języki, smugi, wydmy oraz wielkie piaszczyste formy – draa (długość do 800 km, szerokość do 3 km, wysokość 50-450 m). Wydmy są różnej wysokości – najwyższe osiągają nawet 200 m.